چقدر خوندن بلاگهاتونو دوست دارم

شما انسانهایی که باهاتون احساس نزدیکی میکنم

درست مثل خاطره ای از کودکیم

شاید، شاید کودکی های مشابه ای داشتیم

شاید و حتمن روحا تجارب مشابهی داشتیم از و در زندگی

امروز خیلی خوبم، قطره ام، نرم، کلی همش تو فضاهای کودکیم پرسه می زدم، تو مجتمع مسکونی که توش بزرگ شدم، انگار هنوز همونجام، به یاد آوریش درست عینه سفر روح می مونه، تصاویر زِندَن،اما نه، همش ساکت بود، همش روزایی رو به یاد آوردم که هیچ کی نبود تو مجتمع، من بودم و من، انگار مجتمع اختصاصی بود، مثله این بازی های کامپیوتری که کد بازی رو وارد می کنی میشی روح ،میتونی از درو دیوار رد شی، بری به فضاها و ساختمونایی که قبلن بودی سر بزنی، ک دیگه آدماشو کشتی و فقط خودت موندی و خودت، خیلی شبیه هاف لایف بود، انگار مخیله من رفته بود از سورس برنامه لاین لودینگ آدما رو دیلیت کرده بود، شبیه این فیلمای روسی سیاه سفیده ساکت، اما شاد بود، اما غریب بود، درست عین سفر روح.