به بهانه یه یک آواز

احساس

خوشبختی 

آواز دنیل دی نیس

عشق

موش ماهی

و من که سالها دیگه خاطراتمو مرور می کنم

توشون گیر نمی کنم، بلکه ورقشون می کنم

اینکه چقدر از خودم در ربع قرن زندگیم راضی خواهم بود

چقدر به رویاهام، آرزوهام جامه عمل خوام پوشوند

همه و همه و آریایی از هندل

دنیل دی نیس زیبا، جذاب، و اما صداست که می مونه، وقتی پیر بشه هم

 پری زنگنه هم همینطور بود، عکس روی دیوارش، عکس دختری زیبا، پیش از نابینایی ش

اما حالا، از پریِ عزیز، صدایی مونده که به غایت زیباست و البته کارنامه یِ اعمال و آثارش در حق نابینایان ایران و موسیقی آوازی.

درس جالبی داشت برام این ملاقات، چقدر می تونم سخت کوش بمونم؟ نمی دونم، اما وقتی به موش ماهی نگاه می کنم می دونم، تا بی نهایت.