کاش می|شد راهی پیدا کنم که بهش بگم دوسش دارم
همین حالا که از خواب پریدم
ساعت یک ویک دقیقه بامداد
تنها با شنیدن این صدا در گوشم که:"کاش می|شد راهی پیدا کنم که بهش بگم دوسش دارم."
همین حالا که لپ-تاپم شارژ نداره
که شارژرش جامونده
که نمیشه بهش پیغام بدم و بگم دوسش دارم
کاش می|شد راهی پیدا کنم که بهش بگم دوسش دارم
یعنی می|گی بهش زنگ بزنم؟
تا هنوز شارژ موبایلم تموم نشده؟
یا شارژ خودم،
تا دوباره به خواب فرو نرفتم؟
تا جوهر این خودکار؟
یا کاغذ این دفتر؟
تب و تاب این کلمات؟
ولی عشق چی؟
تمومی داره؟
عشق به چشمانی که مثه کودکی معصوم زُل می زنه
که من از وصفش عاجزم
دوست دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر